Bütün ibadetler, Yüce Yaratıcı ile insan arasındaki bir irtibatı (diyalogu) temsil eder. Mümin bir şahsiyet, hayatının tamamını Allah’ın gözetimi altında yaşadığını hiçbir zaman aklından çıkarmaz. Bu yüksek bilinç düzeyi, insanın bütün eylemlerindeki farkındalığı zirveye taşır.

Hz. Ali (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) (bir gün): "Ümmetim on beş şeyi yapmaya başlayınca ona büyük belanın gelmesi vacib olur!" buyurmuşlardı. (Yanındakiler): "Ey Allah'ın Resulü! Bunlar nelerdir?" diye sordular. Aleyhissalâtu vesselâm saydı:

Müslümanların kafirlerle dost ve sırdaş olmamalarıyla ilgili birçok ayet bilinmektedir. Acaba bu ayetler, kafirlerle hiçbir münasebet kurulmayacağı anlamına da geliyor mu?

Receb, ta’zim ve saygı anlamına gelir, İslam öncesi Araplar Receb ayına ayrı bir ehemmiyet verirler, saygı gösterir ve şanını yüceltirlerdi. Receb ayı gelince kılıçlar kınına sokulur, oklar torbalarına yerleştirilir, derin ve kanlı husumetlerin üzerine geçici de olsa bir sükûnet örtüsü çekilirdi. Artık o gürültülü ve korkunç çöller tatlı bir huzurun baharına dalar, her taraf bir güven ve selâmet sahasına dönerdi. Öyle ki,

Allah (c.c) katında zamanların değerleri birbirine eşittir. Ancak öyle zamanlar vardır ki o zamanlarda öyle hadiseler olur ki, o vakte diğer zaman dilimlerinden daha üstün bir değer kazandırır.Receb-i şerîfin ilk Cuma gecesine isabet eden Regâib Gecesi'de bu müstesna zamanlardan biridir. Cuma geceleri böyle kıymetli vakitlerden biridir.