Mezhep ve cemaat çatışmalarının şiddetlendiği ve Müslümanların birbirini boğazladığı günümüzde, bu konuya ciddî manada eğilmek gerekmektedir. Geçmişte değişik yerlerde yaşanan, bugün sınırımızda Suriye'de görülen kardeş kavgasında, özellikle İranlı ve diğer şiîlerin, Rus uçakları desteğinde PYD militanları ile aynı safta, sünnî-müslüman Türkmenlere karşı savaşmaları düşündürücü ve çok acı vericidir.

Millet, din ve şeriat mânasında gidilen yol demektir; yâni millet kelimesinden maksat İslâm’dır. Peygamberlerin getirdikleri vahye bağlı düzen yazıya geçirildiği için bu kelimeden hareketle şeriata ve dine millet denilmiştir. Dolayısıyla “millet meclisi”, “milletvekili” gibi ifadeler İslâm’ın ve şeriatın yolunu tutan topluluğun meclisi ve vekilleri mânasına geliyor

İnsanların çoğunluğu, küçük yaşlardan itibaren dürüstlüğün kayıp getireceği gibi gerçek dışı bir telkinle yetiştirilir. Birçok anne baba çocuklarına vicdanlı, dürüst, samimi olmayı değil, çıkarlarını korumayı yani kendilerince ‘mantıklı’ davranmayı öğüt verirler. Çıkan sonuca göre; vicdanlı davranmak mantıklı değildir, mantıklı olmak da bencil olmayı gerektirir. Kuşkusuz bu büyük bir yanılgıdır.

ÜMMET birliğini ve İslam kardeşliğini zedelememek için bütün Kur’an Sünnet Cemaat Müslümanları aşağıdaki hususlara ve inceliklere dikkat etmelidir. Maddeler halinde yazıyorum: 1. Sünnî kesime mensup iki âlim, iki fakih, iki şeyh, iki mürşid ilmî, tasavvufî bir konuda tartışırlarsa Müslüman halkın taraf tutmaması, ikisine de saygı göstermesi gerekir

Irkçılık kimi Kürtlerin başını yedi ve yiyecek! Irkçılık uğruna dinlerini bile satıyor, değiştiriyorlar. Aynen Hazar Türkleri gibi. Hazarlar da İslam ile Hıristiyanlık arasında kalınca, kendilerine göre sıkışınca ikisinden de etkilenmemek ve çekim alanına girmemek için tampon da kalabilmek için Yahudiliği seçiyorlar. Sonrası malum: Tuz gölünde tuz oluyorlar. Arthur Koestler aslında Onüçüncü Kabile kitabıyla onların hikayesini anlatmıştır